John Whitaker: ‘Iemand moet ze fokken!’

Monday, April 28

John Whitaker: ‘Iemand moet ze fokken!’

John Whitaker kennen we natuurlijk in de eerste plaats als een levende legende in de springsport, maar daarnaast is hij ook een AES-fokker. Zijn hengsten dragen stuk voor stuk het AES-keurmerk. De veulens worden eveneens bij ons geregistreerd en logischerwijze hebben die veulens tegenwoordig hoofdzakelijk Argento als vader. Hopelijk zien we de oudste Whitaker (58) in de toekomst nog met één van zijn fokproducten optreden tijdens de Global Champions Tour. Tot dusver is dat nooit gelukt. ‘De paarden die ik fokte, haalden nooit hetzelfde niveau van zij die ik heb gekocht, maar de Engelse springpaardenfokkerij gaat erop vooruit. We blijven proberen, want iemand moet ze fokken!’

Niet veel mensen weten dat je een begenadigd fokker bent?
Ik heb door de jaren heen altijd wat gefokt, maar nu ik deze hengst Argento (Arko III) heb, en mijn dochter Joanne gemotiveerd is om me ermee te helpen, ben ik nauwer betrokken geraakt. De fokkers zijn gemotiveerd om Argento te gebruiken. Toch besef ik dat hij in Groot-Brittannië nooit de kansen kan krijgen die er op het vasteland in Europa zijn. Hier fokt men nog met volbloedmerries om hoofdzakelijk eventingpaarden te kweken. We hebben nog een lange weg te gaan, maar je moet ergens beginnen. Sommige fokkers worden almaar groter, zoals William Funnell en ze slagen in hun opzet. Funnell rijdt nu al op topniveau met eigen fokproducten. Ik houd het iets kleinschaliger, met dit jaar zes veulens. Misschien is mijn aandeel in de fokkerij miniem vergeleken met landen als België, Duitsland, Nederland en Frankrijk, maar we moeten ergens beginnen.

Welke merries gebruik je in de fokkerij? Zijn het allemaal oude van je sportpaarden?
Ik reed door omstandigheden hoofdzakelijk hengsten en ruinen in mijn carrière, maar ik fok wel met één merrie die de Wereldspelen sprong in Aken. Niet met mij, maar met Cassio Rivetti. Haar naam is Olona (Indorado x Nimmerdor). De merries waarmee ik zelf actief ben geweest, waren meestal te oud toen ze uit de sport gingen, om nog een fokkerijcarrière te starten.  

Naast de fokkerij met eigen merries, opereer je als hengstenhouder op Heyside Farm in West Yorkshire?
We hebben altijd al geprobeerd sperma te verkopen, maar voor 2004 hadden we niet eens een weebsite. Het gaat er nu allemaal veel commerciëler aan toe. Door mijn jongste dochter Joanne krijgt de fokkerij alle kansen. Dekgelden vormen een mooie inkomstenbron naast het prijzengeld. Joanne promoot de fokkerijbusiness enorm, waardoor de verkoop van het sperma van Argento tegenwoordig goed lukt. Hij is dan wel maar enkele weken met vers sperma beschikbaar, in de periodes waarin sperma wordt ingevroren, maar het diepvrieszaad is ook uitstekend. De rest van het jaar wil ik er niet mee fokken, omdat ik de ervaring heb dat hengsten half gek worden als je fokken en rijden combineert.

Hoe ziet zijn nafok eruit?
Daar kan ik nog niet veel van zeggen. Ik weet dat ze mooi en groot zijn, hoewel hij zelf eerder klein is. De oudste nakomelingen zijn nu vijf en komen nog maar pas onder het zadel. Daarna zitten we met een gat en vanaf vorig jaar zijn de aantallen weer toegenomen. Van zodra hij succesvol werd in de sport, wilden de mensen hem gaan gebruiken. Voor 2014 zijn er dertig merries dragend. Dat is goed voor Groot-Brittannië. Voor Europa is dat helemaal niet zo veel. Graag zou ik Argento ook in de Europese fokkerij kansen zien krijgen. Het is een goede fokhengst die beschikt over een interessant pedigree met als vader Arko III en Jasper als de vader van moedersvader.  Ik hoop dat Argento alle kansen zal krijgen, want anders is het moeilijk op gang te komen in de fokkerij. Je moet eerst goede merries krijgen om goede nakomelingen te produceren. Pas wanneer die gaan presteren, vertrouwen de fokkers de zaak. Het is een sneeuwbaleffect.

Wanneer kocht je Argento?
Ik kocht hem als vierjarige. We hebben hem thuis zadelmak gemaakt. Mijn dochter Louise reed hem aanvankelijk tot zijn zes jaar. Daarna ging ik erop. We hebben hem nu zeven jaar en nooit heeft hij ons teleurgesteld. Hij leek beloftevol als vierjarige en leek altijd super voorzichtig, maar toch eerlijk en moedvol. Hij doet altijd zijn uiterste best.  

Het is een echte winnaar. Was hij dat ook al als jong paard?
We hebben hem nooit tot het uiterste gedreven toen hij jong was. Bedoeling was hem vertrouwen en een goed gevoel te geven. Tot vandaag is het belangrijk Argento gelukkig en in het vertrouwen te houden, want hij is extreem voorzichtig. Zo’n paarden kan je met één negatieve ervaring al kraken.

Je heb altijd wat getwijfeld aan zijn vermogen. Nu heeft hij de GP van Amsterdam en enkele manches van de Riders Tour in Duitsland. Geloof je nu al dat hij een groot kampioenschap aankan?
Hij is altijd blijven evolueren en vandaag springt hij een serieuze GP. Het zou dus best kunnen dat kampioenschappen er nog aan zitten te komen. Ik zeg niet direcht ja, maar ik zag ook niet radicaal neen. I probeer gewoon het beste voor het paard te doen en dan weet je nooit waar je uitkomt.  

Je bent bekend al seen man van grootse daden, maar niet van grote woorden. Dromen van Normandië of Rio doe je voorlopig niet, maar wat is je korte termijnplanning?
Onmiddellijk na Hagen zijn we vertrokken naar de Global Champions Tour in Madrid en vervolgens doen we wellicht ook Hamburg. Zeker is wel al dat Argento dit jaar mijn eerste paard wordt. Naast hem ben ik wel bezig Lord of Arabia te ontwikkelen als tweede GP-paard. Ik heb er nog een nodig om enige druk weg te nemen bij Argento.

Eén ding is zeker, Argento wordt niet verkocht!
Inderdaad. Mensen polsen continu of ik niet geïnteresseerd be nom te verkopen, maar dat is niet het plan. Het is moeilijk onze sport uit te oefenen zonder paard, en dit is mijn job, dus ik heb zo’n paard nodig.  Het is leuk om een keer goed geld te ontvangen, maar geld is niet alles. De shows, da’s mijn leven. Ik houd nog steeds van de wedstrijden en ik geniet er nog steeds van om een proef te winnen. Dat lukt aardig met Argento, dus ik wil niet dat hij vertrekt. Hij verdient ook goed als dekhengst, dus we houden hem gewoon.

Welke andere hengsten staan nog in je cataloog?
Eén van mijn vroegere springpaarden Cornetto King (Cornet Obolensky) is nog beschikbaar. Ik rijd hem niet meer door zijn sterk karakter, maar hij fokt goed. Ook Catwalk (Colman), het toppaard van mijn zoon Robert, stellen we ter dekking. En ik heb nog sperma van mijn vroegere topper Randi (Ramzes), die al is gestorven. Alle hengsten zijn volledig AES approved.

En als de merries moeten geïnsemineerd worden, steek jij een handje toe?
Als het moet, help ik graag. Ik heb een certificaat op zak waarmee ik merries mag insemineren. Als Joanne er niet is, val ik soms in. Zoals ik al zei, zijn we allemaal bijzonder geïnteresseerd in de fokkerij. Het hele process gebeurt bij ons thuis. We doen alles zelf.

Fokt je broer Michael?
Ja, maar niet zo veel als ik. Hij heeft maximaal vijf veulens per jaar, onder andere van Portofino.

Wat is het beste veulen dat jij al hebt gefokt?
Da’s een moeilijke! Ik denk dat het ieders droom is ooit een superster te fokken, maar dat ligt niet voor de hand. Je moet nu eenmaal aanvaarden wat de natuur je schenkt. We hebben enkele toffe paarden gefokt, maar tot vandaag wachten we nog steeds op die ene superster. Ik geef toe dat onze fokkerij nog niet honderd procent geslaagd is. Maar iemand moet ze fokken!  Hopelijk komt er een dag waarop ons toppaard uit de eigen fokkerij komt. We blijven gewoon goede merries kruisen met top hengsten en wachten het resultaat geduldig af.

Kopen is makkelijker?
Ja, dan koop je wat je graag ziet. Als je fokt, heb je wat je krijgt. Toch blijft de fokkerij boeiend. Het is fijn om de jonge dieren te zien opgroeien in de weide. We hebben eigen merries, hengsten, het land en de kennis, dus waarom niet,

En je fokt ook nog wat vee!
Ik heb er “maar” dertig! Het is een hobby.  Ik zie graag dieren in de weides rondom de stallen. De stal staat op een heuvel met rondom 140 acres weiland, dus we beschikken over een perfecte accommodatie voor fokkerij. Daarom zal ik altijd blijven fokken, ook als ik op een dag niet meer in het zadel zit.

 


Terug